Rolnictwo jest tą specyficzną dziedziną gospodarki, w której w celu lepszego i skuteczniejszego gospodarowania niezbędne jest magazynowanie niebezpiecznych substancji płynnych, np. paliw, olejów, nawozów czy innych chemikaliów, ale również przechowywanie i zużywanie przemysłowych ilości wody. Dlatego na wyposażeniu gospodarstw rolnych muszą znaleźć się odpowiednie do tego celu zbiorniki, spełniające rygorystyczne normy. W niniejszym artykule zajmiemy się kwestią przepisów regulujących możliwość posadowienia i użytkowania takowych zbiorników, w których przechowywane jest paliwo na potrzeby własne.
Regulacje prawne dotyczące tej dziedziny obejmują zarówno ustawodawstwo, jak i rozporządzenia poszczególnych resortów czy urzędów. Paliwa przechowywane w warunkach gospodarstwa rolnego klasyfikują się jako paliwa III klasy, ulegające zapłonowi w temperaturze 55 - 100°C, a więc
w najwyższej spośród wszystkich trzech klas. Oczywiste jest, że niedopuszczalne jest przechowywanie takiego paliwa w beczkach i paletozbiornikach, przepisy wskazują na zbiorniki dwupłaszczowe (mające dwie ścianki), bezpieczne dla środowiska, posadowione naziemnie, na utwardzonym, nieprzepuszczalnym podłożu i niepalnej podstawie. Litera prawa wskazuje także, że zbiornik taki powinien posiadać strefę ochronną, to jest być oddalonym od zabudowań mieszkalnych, zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej (zadaszone – 20 m, wolnostojące – 15 m). Wszelkie zbiorniki powyżej pojemności 2500l należy zgłosić do Urzędu Dozoru Technicznego, w celu rejestracji i nadzoru nad użytkowaniem. Sam zbiornik nie wymaga pozwolenia budowlanego, ale wylewka już tak. Przy zbiorniku powinny się znajdować urządzenia do gaszenia, w przypadku zbiornika plastykowego – gaśnica o wadze 12kg.
Litera prawa
Głównym aktem prawnym, który reguluje kwestie użytkowania zbiorników na produkty naftowe w rolnictwie jest rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 21 listopada 2005 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać bazy i stacje paliw płynnych, rurociągi przesyłowe dalekosiężne służące do transportu ropy naftowej i produktów naftowych i ich usytuowanie. Najlepiej sięgnąć po tekst jednolity (Dz.U. z 2014 r., poz. 1853), zawiera on przepisy uwzględniające późniejsze zmiany wprowadzane przez Ministerstwo. Dokument ten będzie również istotny dla wszystkich prowadzących stacje paliw, w tym LPG. Dodatkowo warto jest się zapoznać z przepisami Ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. 2000 nr 106, poz. 1126 – tekst jednolity – wydanie decyzji środowiskowej), oraz Rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych
i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 w sprawie ochrony przeciwpożarowej (ustala środki ochrony przeciwpożarowej oraz wyznacza strefy ochronne dla poszczególnych typów instalacji).